Poker

Het einde van een stressvolle periode, de gemoedstoestand die zich weer op orde heeft gesteld en het hoofd dat vrij is gemaakt en opnieuw concentratie voor niet-schoolse doeleinden toelaat. Om die redenen mag de pokersoftware op mijn computer na enige tijd van inactiviteit opnieuw zijn taak beginnen te vervullen. Na enkele minuten van updaten, kon de missie beginnen: degelijk gaan pokeren en zodoende ook meer bijleren om zo de teloorgang van de bankroll te compenseren en opnieuw een inkomende geldstroom genereren. Des te groter deze stroming, des te beter, zolang met deze geldstroom een vloed van kennis over het spel samen binnenvloeit. In welke mate de kennis binnen stroomt, zal voor een groot deel van mij afhangen. In elk geval: elke druppel telt.

Aan het einde van 2008 kwam het bedrag dat op mijn PKR account staat in een neerwaartse spiraal terecht. In november daalde mijn online kapitaal ruwweg van 130 naar 100 dollar, in december ging daar nog is bijna 50 dollar af. Enig contrast met Pokerstars, waar er, met van 40 naar 50 dollar, een lichte stijging merkbaar was. Op zich zou het geen ramp zijn, moest ik alles verliezen. Ik ben namelijk begonnen met niets en heb door middel van freerolls mijn huidige bankroll opgebouwd. Geen ramp, wel enorm spijtig. Poker is enorm leuk, behalve voor degene die verliezen. Er is weinig pret te beleven met het verliezen van al het geld waar je de laatste 2 jaar voor hebt gespeeld, maar dat is een ander verhaal. Het gaat er nu om hoe ik dat geld de laatste maanden ben verloren, wat ik ervan heb geleerd en hoe ik het in de toekomst ga aanpakken.

Het verlies dat ik geleden heb, is voornamelijk te wijten aan pech. Riverkaarten die opeens het tij keren en het duel in het voordeel van mijn tegenstanders beslechten, turnkaarten die duidelijk maken dat er geen kans meer bestaat dat de pot mijn kant zal uitgaan. Dit allemaal volgend op enkele all in pushes van mijzelf. Gecalled door tegenstanders die, blijkend na het openleggen van de kaarten, enige achterstand hebben op mijn kaarten. Mijn voorsprong hield het echter zelden, wat resulteerde in het verliezen van enkele tientallen dollars. Mijn spel was te verdedigen. Ik wist telkens dat ik de beste hand vast had en hoopte dat mijn tegenstanders callden. Dat op het board nog de kaarten zouden verschijnen die zij nodig hadden, kon ik niet incalculeren.

Zo zat ik een keer aan een 5/10c tafel en kreeg ik AA. Ik raisde 3x de blind en kreeg enkel de speler op de button mee. Op de flop kwam een geruststellende 3Q7. Ik bette de helft van wat reeds in de pot zat en werd gecounterd met een raise naar 1,50 dollar. Impulsief als ik was, reraisde ik en pushte ik all in. Mijn tegenstander besloot na kort beraad mee te gaan. Ik toonde mijn AA, mijn tegenstander bleek 74 te hebben. Op de turn kwam een niets betekenende J. Op de river kwam de onvermijdelijke 7. Mijn winstkansen op de turn bedroegen een overweldigende 95%, na de river een bedroevende 0%. Ik had weinig verkeerd gedaan, maar toch. Ik heb nog te veel de neiging, wanneer ik voel dat ik de beste hand heb, al mijn chips in te zetten. Vaak schrikt dit af en zijn folds van mijn tafelgenoten niet veraf.

Kalmte is iets waar ik in de toekomst meer respect voor moet hebben tijdens het pokeren. Geduld. Nadenken. Dingen meer overwegen. Meer analyseren ook. Ik wil echt beter word in pokeren. Het is een van de dingen dat ik het liefste doe. Live nog meer dan op computer, hoewel op computer sneller gaat en je meer handen per uur kan spelen. Desondanks prefereer ik de beleving van het bij elkaar zitten rond de tafel en de fouten die er af en toe worden gemaakt, die het spel zo charmeren. Maar zoals ik al zei: geduld. Je wordt niet in 1 keer veel beter. Elke dag een beetje beter. Elke dag een beetje bijleren.