Rapport

Vanochtend 8.30 u kregen mijn beste klasgenoten en ik het nieuws waarop velen van ons de laatste twee weken in spanning zaten te wachten. Hoewel ik voor mezelf wel kan zeggen dat de momenten in afwachting op het ontvangen van onze punten weinig tot geen emotie teweeg brachten, kan ik u, mijn beste lezer, vertellen dat dit voor enkelen van mijn klasgenoten heel wat anders lag. Hoge verwachtingen en grote vrees, maar vooral algemene nieuwsgierigheid, ikzelf was weinig benieuwd. Ondanks het tekort aan beleving vooraf, was de euforie bij ontvangst niet minder groot.

Beginnen bij het begin is altijd het beste, daarom is het ook het beste dat ik meteen mijn punten meedeel:
Accounting – 13
Bank & Verzekeringen – 11
Engels 1 – 14
Frans 1 – 12
Logistiek – 16
Zoals meteen duidelijk is: niets anders dan voldoendes. In de loop van de weken na de examens had ik enkele keren aan een prestatie getwijfeld, deze bleken echter onterecht. Na de betreffende proefwerken had ik steevast een goed gevoel over het afgelegde examen, een gevoel dat mij telkens niet in de steek liet. Achter, zoals ik al zei, kreeg ik wel eens twijfels. Hierdoor kreeg ik het idee dat 1 of 2 onvoldoendes wel eens binnen de mogelijkheden konden liggen. Over met name Frans en Bank & Verzekeringen rezen wel eens twijfels binnen mijn gedachtegang. Een week na de examenperiode, tijdens het overlopen van de vragen, kreeg ik af en toe het idee in de mist te zijn gegaan. Uiteindelijk bleken de foutieve delen in mijn antwoorden ontoereikend om een onvoldoende te creëren. Veel meer fout moest er uiteraard niet meer zijn.

Mijn instinct heeft me uiteindelijk niet in de steek gelaten. Ik had eerder al een bericht gepubliceerd, waarin ik de 'makkelijkheid' van de examens aankaartte. Nu blijkt dat deze makkelijkheid zich relatief goed heeft kunnen doortrekken. Ik geef gerust toe, mijn punten konden hoger. Een 11/20 is niet om over naar huis te schrijven. Echter zou ik dan graag naar een andere uitspraak uit dat bewuste bericht willen refereren. "Een 10 is genoeg." Ik heb de ganse periode voor mezelf duidelijk gemaakt dat het belangrijkste was om voor het vak dat zich aandiende te slagen. Of dit met een 10 was of met een 16, het maakte me weinig uit. En nu nog. Op het einde van de rit maken de hoge punten niet zoveel uit, wanneer er een vak tussenzit waarop je een magere 5 scoort. Alles niet minder dan 10, daar ga ik voor.

Ik maak me weinig illusies over mijn studeren. Ik ben voor alle examens geslaagd, inderdaad. Heb ik dit bereikt door veel te leren? Neen. Ik heb dit bereikt door voldoende te leren. Voldoende leren staat niet per definitie gelijk aan veel studeren. Veel studeren doe je om punten boven de 14 à 15. Voldoende studeren doe je om een voldoende te halen. Refererend naar een eerdere passage: Ik wil er gewoon van alles door zijn. Dit hoeft echt niet met majestueuze punten, een simpel dubbel cijfer werkt voor mij even goed.